25 Eylül 2011 Pazar

geçmişten bugüne

İnsanoğlu... Bu dünyaya geldik.. Yaşıyoruz.. Doğduk annemizin sütünü içtik ve uyuduk bizden başka hiçbirşey beklenmedi... sadece varolmamız yetti . birazdaha büyüdük konuşmamız beklendi onlarla iletişime girebilmemiz.. birazdaha büyüdük annemizin sütü yetmedi... konuştuk herbiriyle vazgeçtik annemizin sütünden büyüdük çok ye hemen büyüyeceksin dediler. çok yedik acele ettik bir an önce büyümek için . farkında olamadık bir zamanlar bizden hiçbirşey beklemeyen hayatın artık bize alıştıra alıştıra sorumluluklarımızı verdiğinin ve bizden birşeyler beklediğinin.. okula gitmek eve su ve ekmek almak (baba parasıyla) ne biliyim okula gitmek derslere çalışmak ödevleri bitirmek.. neden ? geleceğimiz için hep ama hep sadece geleceğimiz için kendimizi eğittik büyüttük..ergenliğe girdik adam olduk.. aşık olduk acı çektik acı çektirdik.... ve her zaman büyümek için acele ettik. çünkü büyüyünce büyüklerimizin gidebildiği tiyatroya bizde gidebilecektik... ve bir çok yere.... gidemeyeceğimiz tek yer vardı geride bıraktığımız çocukluk yıllarımız... büyüdük liseye gittik.. sınavlara soktular bizi meslek edindik.....bunca şeyleri yaşarken kırıldık döküldük güldük sevindik paylaştık paylaşıldık paylaştırdık... ama en büyük hedefimiz haksızlık etmemek oldu diğer insanlara ve diğer insanlara yapılan haksızlığa tahammül edemedik... anamızdan babamızdan böyle yetiştirildik.... büyüdük büyüdük büyüdük....  işte ne kadar kendimizi gelecek için birşeyler yapmaya zorunlu hissederken aynı zamanda bu yaşadığımız günün kıymetini bilebildiysek o kadar yaşadık aslında..... o kadar yaşıyoruz aslında... zaman geçiyor acımadan artık... eskiden zaman çabuk geçsin diye dua ederdik ama artık sadece yavaşlaması için dua ediyoruz... yavaşlamıyor belki ama biz daha kuvvetli daha ayakları yere basarak ve sadece gelecek için değil biraz da bugün için yaşamayı başarıyoruz... başarıyor muyuz ???

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder